عنوان : خط قرمز

دسته : سیاست

نویسنده : حدیث شهیدی

تاریخ : 92/7/9

جمهوری اسلامی ایران با سیاست حل و فصل مسائل منطقه و جهانی وارد این میدان شده است نه با سیاست ایجاد دوستی و تداوم آن که متاسفانه این روزها این دو مفهوم اساسی را به جای هم بکار می برند . عدم مشروعیت پذیری اسرائیل و عدم سازش بر سر آن ، از اصول اساسی و اولیه جمهوری اسلامی ایران است . این مسئله خط قرمز ما هم هست .

 بعد از دیدارهایی که جمهوری اسلامی ایران و طرف آمریکایی در نیویورک انجام دادند و هرکدام طرفین را به نشان دادن حسن نیت در عمل دعوت کردند ، اکنون و پس از فروکش نمودن بخشی از هیجانات ، فرصت آن رسیده که بر سر مسائل و مناقشات بین المللی و منطقه ای هم به گفتگو بنشینند !!! در ابتدای تمام این صحبتها مسئله مذاکره فقط در خصوص مسائل هسته ای عنوان شد ولی آیا مذاکره بر سر مسائل هسته ای بدون در نظر گرفتن جوانب آن در سایر مناقشات خاورمیانه که پای ایران و آمریکا (به شکل دو قطب مثبت و منفی ) در آن وجود دارد ، ممکن است ؟!!

این مسئله که تصور کنیم مذاکره با آمریکا فقط برای مسئله هسته ای خواهد بود و هیچ ارتباطی با مسائل دیگر ندارد ، عنوانی تاسف بر انگیز است که متاسفانه در بسیاری از رسانه های کشور بدون در نظر گفتن جوانب ماجرا ، به آن پرداخته می شود ! این بهانه ی ماجرای هسته ای ایران از همان روز اول هم فقط در حد یک بازی سیاسی بود و الان هم باید در ارائه تحلیل ها به آن توجه نمود .

وقتی پای مذاکره در خصوص مسائل هسته ای به میان می آید آنهم با کشورهای مدعی دوستی که بدجور خود را به خواب زده اند و با هیچ تکانی هم بیدار نمی شوند نمی توان دستهای پشت پرده در جریانسازی های بین المللی را نا دیده گرفت . در این خصوص بد نیست به اظهارات اخیر جان کری نگاهی دقیق تر بیاندازیم که گفته : ایران برای زندگی در جامعه بین‌المللی نیاز به برنامه هسته‌ای صلح آمیز دارد که باید در این مسیر سریعا گام‌هایی متقاعد کننده بردارد. حرف نمی‌تواند جایگزین عمل شود. آنچه که ما نیاز داریم اقداماتی است که اثبات کند ما و متحدانمان، دوستانمان و کشورهای منطقه با برنامه هسته‌ای ایران هرگز تهدید نمی‌شوند .

خوب ، شما یک نگاه گذرا بر این جملات بیاندازید ، اینکه وی قصد دارد در لباسی به ظاهر دوستانه بازهم همان تهدیدهای همیشگی را تکرار کند قابل انکار نیست . خیلی جالب است ، تمام دنیا به واسطه دخالتهای بی جا و سلطه جویانه آمریکا و همان متحدانی که از آن نام می برد در حال تهدید شدن هستند ، البته از نوع عملی نه فقط در حرف ( چه عجب یکجا آمریکا عملش بر حرفش چربیده !!! ) . چقدر باید وقیح باشی که بزرگترین عامل نا امنی در دنیا باشی و از دیگران بخواهی که برای عدم تهدید منافعت ، اقدام عملی نشان دهند ؟!!!

این آمریکا که ما دیدیم ( با تمام خوشبینی هایی که این روزها به آن پیدا شده در نزد برخی از آقایان و سیاسیون و رسانه ها ) کم کم دارد نشان می دهد که بازهم قابل اعتماد نیست . وقتی در کوچکترین اتفاقات رخ داده در جریان مذاکره دو کشور ، قائل به اعلام حقیقت نیست ، چگونه می شود بر روی حرفهایش حساب جدیدی باز نمود ؟! باید هوشیاری بیشتری در برخورد با آمریکا به خرج داد که البته شکر خدا در مسئولین عالی رتبه این دقت و هوشیاری دیده می شود . بعنوان مثال می توان به مصاحبه اخیر آقای ظریف با شبکه خبری ای بی سی اشاره نمود که به راستی مواضع ایران به طور شفاف بیان و بر سر اصول تغییر ناپذیر سیاست خارجی ایران تاکید مجدد شد . آقای ظریف در این مصاحبه پر بیننده تلوزیونی در قسمتی از سخنان شان گفتند : نکته اصلی این است که نمی تواند و نباید این جنایت بهانه برای ظلم و فجایع به مردم فلسطین برای بیش از شصت سال گردد.  باید این مسالت روشن شود که بدون احترام و توجه واقعی به حقوق مردم فلسطین، امکان إیجاد صلح و امنیت در خاورمیانه وجود ندارد ... نتانیاهو از اوایل دهه 90 میلادی هر روز اعلام می کند که ایران شش ماه تا ساخت سلاح هسته ای فاصله دارد. با مراجعه به سوابق، می توان دید که این شش ماه برای وی همواره ثابت است. ایران شش ماه یا شش سال یا هر زمان دیگری سلاح هسته ای نخواهد ساخت، چون قصد چنین کاری را ندارد .

خوب ، می بینید که در همین ابتدای کار پای مسائل حاشیه ای به بحث اصلی که مسئله هسته ای است باز شده و البته ناگریز هم می نمود . اوباما در نطق خود در سازمان ملل خط قرمزش را اسرائیل و امنیت این رژیم نامشروع اعلام کرد ، حال وقتی مسئله ی هسته ای با جوسازی ها و شیطنت ها و دشمنی های اسرائیل گره خورده ، چگونه می توان انتظار داشت این مسئله را بدون به میان کشیدن پای اسرائیل حل و فصل نمود ، آنهم در چند ماه ؟!

البته در این میان جمهوری اسلامی ایران همانطور که ذکر شد با دیپلماسی خوبی وارد میدان شد . شاید آمریکائیها قصد و نیت دیگری در سر داشتند ولی اکنون با این اوضاع و شرایط بوجود آمده ، جامعه جهانی دید مثبتی نسبت به این دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران پیدا کرده است . نمود آشکار این ادعا را می توان در موضع گیری های این روزهای رسانه های بین المللی در خصوص تلاش نتانیاهو برای تکرار ادعاهای مضحکش ، جستجو نمود که اکثر غریب به اتفاقشان ( حتی گروه های داخلی رژیم اشغالگر قدس ) این بازی تکراری نتانیاهو را عاملی در بیشتر رسوا شدن در جامعه جهانی می دانند .

نکته مهمی که در این میان وجود دارد این است که جمهوری اسلامی ایران با سیاست حل و فصل مسائل منطقه و جهانی وارد این میدان شده است نه با سیاست ایجاد دوستی و تداوم آن که متاسفانه این روزها این دو مفهوم اساسی را به جای هم بکار می برند . عدم مشروعیت پذیری اسرائیل و عدم سازش بر سر آن ، از اصول اساسی و اولیه جمهوری اسلامی ایران است .